Dziś gramy w grę PC Bus Simulator 18

Fenomenem symulatorów jest fakt, że pozwalają graczowi między innymi zająć się w istotę zwykłego, szarego pracownika wykonującego swoją rutynową robotę, przy czym nie pozwolą mu doświadczeń nudy powstającej z obecnej rutyny. Tak przynajmniej głoszą wytyczne dla idealnej symulacji komputerowo-growej, które (jak zwykle wiadomo) rzadziej niż częściej są w sumy wprowadzane w działanie.

Podobnie przygotowuje się sprawa z Bus Simulator 18 PC od niemieckiego studia StillAlive. Rozgrywka oparta o pracę policjanta czy strażaka sama w sobie jest stosunkowo urozmaicona, ze względu na fakt jaki daje. Problem pojawia się w czasie, w którym twórcy biorą na końcu pokazanie bardzo szarej i nieobfitej w ruchy akcji pracy – takiej jak zawód kierowcy autobusu. Taka sytuacja zmusza ich do wymyślania pomysłowych urozmaiceń, jakie mają za zadanie wyplenić rutynę z konkurencje oraz sprawić całą produkcję bardziej szybką.

Mapa Seaside Valley – bo oczywiście taką firmę nosi miasto, po jakim graczowi spotka się poruszać – zawiera kilka pomniejszych obszarów. Trasa startująca w Parku Technologicznym przejeżdża przez obszary wiejskie i teren industrialny, aby ostatecznie zakończyć się w swym miasteczku. Skoro gra polega na powadzeniu autobusu, wówczas nie trudno się domyślić, że prym będą tu wiodły zasady ruchu drogowego i wszystko, co z nimi połączone. Siłą rzeczy, to raczej to tu znajdziemy… drogi. Wszystkie budynki, roślinność także wyjątkowe obiekty są jedynie tłem, jakie nie posiada żadnego innego zastosowania niż to wizualne.

Same trasy zostały tutaj założone w taki rodzaj, aby z ich winy nie fundować graczowi żadnego opóźnienia (jakie jest niewątpliwie karygodne w niniejszym zawodzie). Medal niestety jest różną stronę: projekt dróg jest dostępny, wręcz banalny. Ot, zwykła jazda prosto, przeplatana klasycznymi skrzyżowaniami i (rzadko występującymi) rondami. Ilość tych ruchów drogowych również została mocno zniwelowana, zatrzymując się do ostatnich wspominających o dozwolonej prędkości i pierwszeństwie przejazdu, plus drogowskazy. Jest obecne poziom po stron wytłumaczalny; w rozmiarze miejskim, stosowanym przez sygnalizację świetlną, znaki drogowe nie są koniecznym narzędziem, a mimo wszystko gracz może czuć pewien niedosyt.

Warto tutaj wspomnieć o wcześniej wspomnianej próbie tchnięcia trwania w zwykłą rozgrywkę. Na indywidualnym początku zabawy gracz ma do dyspozycji tylko niewielki rozmiar, zawierający garstkę dostępnych przystanków. Kolejne partie terenu odblokowywane są w toku wykonywania specjalnych zadań, które niestety nie chodzą do sprzedaż ambitnych.

Pomimo wielu starań twórców w charakterze urozmaicenia rozgrywki, należy dokładnie stwierdzić, że oddało się dopiero na staraniach. Cóż z tego, iż na ulicach gdzieniegdzie pojawiają się dziury i progi, pasażerów należy upominać, oraz od czasu do ciągu drink z nich będzie wymagał koniecznie wysiąść z pojazdu na materiale ulicy – kiedy jazda od przystanku do przystanku zawsze jest diabelsko… nudna!? Istnieje to sprawione nie tylko niezbyt ambitnym poziomem urozmaiceń, ale więcej ich małą liczbą. Ile razy można oferować ten tenże bilet, albo opuszczać rampę dla niepełnosprawnego pasażera?

Pomimo to, że najbardziej nieudanym systemem, którego występowanie nie ma absolutnie żadnego sensu, istnieje szansa zajmowania się swoim kierowcą na piechotę. Podczas gdy przechadzanie się po autobusie istnieje dodatkowo do przełknięcia – ponieważ gracz pod koniec każdego kursu powinien posprzątać śmieci pozostawione przez niewychowanych pasażerów lub kontrolować, czy posiadają oni bilety (dokładnie tak, kierowca!) – to przechadzanie się po mieście objawia się tak, jakby zostało skończone na tę chwilę! Jak wspomniałem wcześniej, świat wprowadzony w Bus Simulator 18 jest tylko wizualnym tłem w związku do rozgrywki, więc trudno doszukiwać się tutaj jakichkolwiek interakcji z otoczeniem. Co wysoce, w tym trybie interesowania się system kolizji właściwie nie istnieje! Przez osoby niezależne nasz bohater zwyczajnie przenika, i przy związku z nadjeżdżającym samochodem, jest on „zgarnięty” przez niego na brzeg.

Wcześniej wspomniany ruch drogowy od ściany technologicznej cechuje się jeszcze mizerniej niż z sytuacje swojego zastosowania. Pojazdy zawsze zakładają, że ruch wykonywa się w 100% zgodnie z przepisami, nie uważając na potencjalne niebezpieczeństwa. Przy wjechaniu na zabieg skrzyżowania, podczas jak dla nas jest czerwone światło, nowe samochody nawet nie próbują hamować. Mandat oczywiście należy się graczowi (nie ważne, kto spowodował kolizję). Ma tu i animacja jazdy samochodów należących w obrocie drogowym – zawsze identycznie wchodzą w zakręty (łamiąc przy tym odpowiednia fizyki), przez co robią, jakby rzucały się „po szynach” (pragnę przypomnieć, iż nie mówimy tu o symulatorze tramwaju).

Na wesele tytuł posiada pewną ilość atrakcyjnych również pozytywnych mechanik. Gracz, jako właściciel firmy komunikacyjnej, może wpływać w jej organizację, co oznacza możliwość w postępowaniu konkretnych tras, nadawaniu im prawdziwych kierowców i autobusów oraz licznym wpływie na finanse. Gracz pełni tu rolę „przecierającego szlaki”, co świadczy że przychód z jednorazowego przejechania trasy stoi się bazowym zyskiem dla samego kursu kierowcy (który odbywa się teraz bez ingerencji grającego). Do ostatniego powstają różne opcje poboczne, takie jak obklejanie autobusów reklamami. Wbrew to, samo decydowanie marką istnieje mocno ułatwione oraz nie wymaga od gracza obierania żadnej strategii.

Pomijając, że na dalszą metę gra potrafi ostro przynudzać, to taż praca kierowcy (również wszystko co się spośród nią tworzy) została wprowadzona bardzo łatwo. Gra ocenia terminowe wpływanie na odpoczynki, precyzyjne parkowanie w ich otoczeniu także to, czy kierowca myśli o bezpieczeństwo pasażerów (unikanie gwałtownych zahamowań, kolizji itp.). Same oceny kierowcy mieszają się na iście RPG-owe mechaniki levelowania posiadanych przystanków – im szerszy poziom danego przystanku, tym bardzo pasażerów nań czekających.

Doskonałym projektem było włożenie do serii trybu multiplayer, pozwalającego czterem graczom na kierowanie naszej innej firmy. Niestety, prócz kursów kooperacyjnych, przy których gracze jeżdżą „na dwa autobusy”, lub jeden z nich duzi funkcję „kanara”, interakcja między graczami właściwie nie istnieje. Oczywiście, mogą się oni wpaść w świecie gry, a na aktualnym impreza się kończy – graczy łączy jedynie wspólny świat oraz społeczne przedsiębiorstwo. Kolejnym utrapieniem dla mających z tego sposobu są liczne lagi, mogące skutecznie utrudnić im grę.

Jedynym pozytywnym aspektem trybu wieloosobowego jest możliwość liczenia się swoją kreatywnością z dodatkowymi uczestnikami. Pomaga w tym wcześniej wspomniane budowanie własnych tras oraz swobodne nazywanie ich. Wyłącznie na serwerze KZK GOP, realizowanym przez przesympatycznego SZEFAPAWŁA, możecie pojechać z Będzina do Dąbrowy Górniczej (przynajmniej w świecie wyobraźni)!

Duża innowacja oprawy graficznej w kontaktu do ostatnich odsłon serii wychodzi zabawie na ważny plus. Tekstury (jak przystało na symulator), pomimo że coś „płaskie”, wyglądają wyjątkowo przystępnie. Całe otoczenie (przynajmniej z daleka) wygląda okazale, do czego myślą różne efekty pogodowe (niepojawiające się w forma losowy) urozmaicające krajobraz. Jeśli dołożyć do bieżącego częste shadery upiększające obraz, ważna aby pokusić się o stwierdzenie, że grafika w Bus Simulator 18 PC jest zapewnij przewspaniała.

Nie nie istnieje właściwie kolorowo (dosłownie dodatkowo w mali) – najsłabszym ogniwem graficznym w grze jest badziewna animacja obiektów, co dokonuje się na ich „klocowatość”. Pojazdy zmierzają do przodu, jakby zostały zaprojektowane przez amatora. Pasażerowie uważają się podobnie, spośród tymże że są oni znacznie nieróżnorodni (co inny jest identyczny). Co daleko, nawet wygląd tych trochę typów NPC jest beznadziejnie brzydki.

Swoją cegiełkę na niekorzyść produkcji dokładają wcześniej wspomniane shadery, które czasami potrafią być raczej przesadzone. Niektóre efekty świetlne powtarzają się być niemożliwe, niemożliwe do zaistnienia w dobrym świecie. Na powodzenie takie wypadki można wyczytać na palcach jednej ręki.